Беларуская народная казка. Было ў ваднаго чалавека трох сыноў: двух разумных, а трэйці - дурны. Старэйшы ўмеў на скрыпцы йграць, серадольны - на дудцы, а найменшы - дурны, - усё, седзячы на печы, лучыну стругаў. Вырасла ў таго гаспадара ў садочку яблынка, а на ёй расьлі залатыя яблычкі. Аднаго разу агледзілі яны, што кажнаю ноччу не ставала аднаго яблычка.
Беларуская народная казка.
Былі ў аднаго чалавека тры сыны: два разумныя, а трэці — дурны. Старэйшы сын, Сцяпан, умеў на скрыпцы іграць, сярэдні, Піліп,— на дудцы, а меншы, Іван, ні да чаго спрыту не меў: сядзеў у запечку ды лучынкі стругаў. Вырасла ў таго чалавека ў садзе яблынька, а на ёй — залатыя яблыкі. Цешыцца бацька з яблыкаў, і сыны цешацца. Кожную раніцу ў сад ходзяць...
Беларуская народная казка. Жыў дзед ды баба. Нічога ў іх з гаспадаркі ня было, толькі адна курачка Чубатка. Жылі яны, жылі, дажыліся - няма чаго варыць. Вось дзед і кажа бабе: - Баба, а баба, звары хіба Чубатку, ці што? Баба замахала рукамі: - Што ты, дзед, надумаўся! Лепш мы галодныя будзем, а Чубаткі я ня дам варыць.
Беларуская народная казка.
Быў сабе дзед і баба. Доўга яны жылі, ды дзяцей не мелі. Раз пайшла баба ваду браць у калодзежы. Зачарпнула вядром дый паглядзела, ці поўна зачарпнула. Паглядзеўшы, бачыць: каліва гароху на дне ляжыць. Баба дастала ды з’ела. Вось яна ад гэтага гароху і затаўсцела-зацяжарыла. Панасіла колькі і нарадзіла сына маленькага – з кулачок.
Беларуская народная казка. Жылі два браты: адзін багаты, другі бедны. Гэты багаты і працаваў, здаецца, горш, а жыў добра; ну а бедны быццам і хораша працаваў, а жыў цяжка – не шэньціла яму ні ў чым. З дня ў дзень бедны ўставаў рана. Глядзіць – а ў брата ўся работа ўжо зробленая. Усё той брат наперадзе.
Беларуская народная казка.
Жыў некалі адзін пан, ды такі злосны, што бяда: ніхто не мог яму дагадзіць. Усе яго баяліся, як чорта. Бывала, прыйдзе да яго хто што-небудзь прасіць, а ён як крыкне: «Што скажаш?» — дык той ад страху забудзецца і аб сваёй просьбе.
Комментарии